CZARNY TO MÓJ SZCZĘŚLIWY KOLOR

Czarny kolor to przestrzeń marzeń i wyobrażeń.

Czarny kolor to pokój z dzieciństwa, w którym odbywały się̨ pierwsze pokazy tańca.

Czarny kolor to peleryna, maska i tarcza.

Czarny kolor to ciało w kryzysie zdrowia psychicznego.

Czarny kolor to rozwarstwianie i rozbrajanie.

Czarny kolor to wdech i wydech.

Jaką rolę w procesie integracji ciała ma oddech? Podstawowa funkcja organizmu, o której często zapominamy – w przeciwieństwie do delfinów, u których oddech jest świadomy – może być drogą do wyzwalania się z systemu opresji, odzyskiwania ciała i rozpoznawania manifestowanych w nim emocji.

Spektakl Michała Przybyły (choreografia i wykonanie) i Marcina Miętusa (dramaturgia) porusza zagadnienie dezintegracji ciała, stanowiącego archiwum gestów i emocji. Jak ująć własne doświadczenia za pomocą ruchu? Czy taniec może być świadectwem przemiany?

„Czarny to mój szczęśliwy kolor” opowiada o możliwości. O przyzwoleniu sobie na świadome podejmowanie decyzji, wynikających z głębi ciała, na przekór zewnętrznym ramom i formatom – ciasnym, ograniczającym, budzącym wątpliwości. To niekończący się proces obnażania i transformacji, w którym ciało performera staje się podmiotem, dążącym do pełnej integracji, samoakceptacji oraz odkrywania na nowo swojego potencjału.

Koncepcja, choreografia, wykonanie: Michał Przybyła

Dramaturgia: Marcin Miętus

Muzyka: Przemek Degórski

Kostium: Mateusz Bidziński

Reżyseria światła: Krystian Szymczak

Produkcja: Michał Przybyła & Dominika Mądry, Społeczne Miejsce Kultury SCENA ROBOCZA, Instytut Teatralny im. Z. Raszewskiego w Warszawie

Partnerzy: Teatr Studio w Warszawie, Centrum Pendulum w Poznaniu

Sponsor: CENEGA S.A.

Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania #poznanwspiera

Spektakl powstał w ramach programu OFF Polska organizowanego przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.