LUDZIE // A. Borkowska

Spektakl jest drugą częścią teatralnego tryptyku o prawach wszystkich istot Strefy WolnoSłowej Zwierzęta-Ludzie-Bogowie.

Już dawno wyparliśmy to, kim naprawdę jesteśmy. Powołaliśmy do istnienia zupełnie fałszywą opozycję między człowiekiem a zwierzęciem. To jakby pszczoła nie chciała być więcej owadem, a drzewo zabraniało innym nazywania go rośliną. Stawiamy się nie tylko obok innych zwierząt, ale też, a może przede wszystkim, ponad nimi. Tworzymy fabryki mięsa, nie dostrzegając w zwierzętach istot. Dajemy sobie prawo do zabijania ich dla czystej przyjemności. Mało tego, również w ramach własnego gatunku dokonujemy podziałów na tych, których traktujemy “po ludzku”, oraz na tych, którzy są “zezwierzęceni”.

 

W spektaklu przyjrzymy się opisom, obrazom i językowi, jakiego człowiek używa odnosząc się do kontroli i zabijania ludzi i zwierząt. Skonfrontujemy ze sobą słownik myśliwych, aktywistów praw ludzi i zwierząt oraz język świata komercji i polityki. Wywiady i autorskie materiały dokumentalne z polowań, rzeźni i transportów zwierząt staną się inspiracją dla działania scenicznego.

 

Spektakl jest realizowany w ramach współpracy Sceny Roboczej, Strefy WolnoSłowej i Teatru Powszechnego im. Zygmunta Hubnera w Warszawie.


Od strony estetycznej Ludzie przypominają dość typowy pokaz tego, co nazywane jest performance art – słowa wypowiadane przez aktora biegną samodzielnie, jego ciało porusza się swoim rytmem w całkowitym oderwaniu od słów, a projekcje stanowią dla nich czasem bliższy, czasem dalszy kontekst. Słowa, które mówi Sahraoui, są ważne, ale nawet jeśli się ich nie rozumie (a są tacy wśród premierowych gości), można poprzestać na obserwacji tej gestycznej choreografii. – Joanna Ostrowska, teatralny.pl


Reżyseria: Alicja Borkowska
Tekst: Przemysław Pilarski
Występują: Cristina Ferreira, Hacen Sahraoui
Choreografia: Łukasz Wójcicki
Wizualizacje: Adrien Cognac
Muzyka: Ray Dickaty
Scenografia: Piotr Szczygielski
Grafika: Katarzyna Muranty-Sawicka
Produkcja: Centrum Rezydencji Teatralnej SCENA ROBOCZA
Premiera: 16 czerwca 2018

________________________________________________________________________________________________

ZWIERZĘTA
Pierwsza część tryptyku

Na plaży leży ciało. Niby ludzkie, ale nieludzkie. Niby zwierzęce, ale niezwierzęce. Porusza się, wydaje odgłosy. Próbujemy się z nim porozumieć. Za pomocą języka, gestów, dźwięków, opowieści. Próbujemy je oswoić, uczłowieczyć. Właśnie, ale co to znaczy być człowiekiem? Sięgamy do początków – kiedyś na Ziemi żyło kilka gatunków człowieka. Jak to się stało, że do naszych czasów przetrwał tylko homo sapiens? W jaki sposób i dlaczego unicestwił on siostrzane gatunki i podporządkował sobie świat innych istot żywych?

BOGOWIE
Trzecia część tryptyku

Człowiek żyje w porządku wyobrażonym. Większość aspektów życia społecznego zasadza się na tym, że wierzymy w coś, czego de facto nie ma; podejmujemy decyzje wierząc, że będzie jakaś przyszłość, bardzo często zależna od nieistniejących w realnym świecie czynników (np. bierzemy kredyt wierząc, że za 20 lat nadal będziemy w stanie go spłacać). To wiara w wyobrażone odróżnia najbardziej ludzi od innych zwierząt, pomaga tworzyć narracje, które m.in. sprawiły, że człowiek mianował się „bogiem” względem innych istot czy ludzi. W wielokulturowej grupie performerów – amatorów i osób związanych ze sztuką, skonfrontujemy się z tematem wiary, jako czynnika porządkującego nasze życie. Zastanowimy się, jak fakt, że wierzymy w wolny rynek, powszechną sprawiedliwość, świat bez granic, zrównoważony rozwój czy to, że Polska jest Chrystusem Narodów wpływa na nasze codzienne wybory i funkcjonowanie w świecie. Odwołamy się do bezpośrednich doświadczeń członków grupy – ich percepcji stosunków postkolonialnych czy wyznawanych religii. Zderzymy nasze wierzenia z przesądami, stereotypami, słabymi punktami tej wiary. Innymi słowy, spróbujemy prześwietlić to, co najbardziej odróżnia gatunek ludzki od innych zwierząt.


LUDZIE
A. Borkowska

Reżyseria: Alicja Borkowska
Tekst: Przemysław Pilkarski
Muzyka: Ray Dickaty
Obsada:
Mamadou Go Ba, Veranica Los, Justyna Laskowska-Otwinowska, Stephane Rutten, Łukasz Wójcicki
Premiera: 
14 kwietnia 2018, Teatr Powszechny w Warszawie. Scena Mała


STREFA WOLNOSŁOWA powstała z inicjatywy osób zajmujących się teatrem, literaturą, fotografią, organizacją działań animacyjnych, inicjatyw kulturalnych i artystycznych, pisaniem o teatrze, filmie, podróżach.

Mamy na celu organizację działań artystycznych, kulturalnych i edukacyjnych nastawionych na dialog międzykulturowy i międzypokoleniowy. Interesują nas inicjatywy na granicy sztuki i interwencji społecznej, poruszające aktualne problemy w Polsce, Europie i na świecie, działania artystyczne angażujące osoby z różnych grup społecznych, umożliwiające spotkanie poprzez sztukę, promujące czynną postawę wobec rzeczywistości społecznej.

Poprzez artystyczne projekty międzynarodowe, działania interdyscyplinarne oraz inicjatywy angażujące uchodźców i imigrantów mieszkających na terytorium Polski działamy na rzecz dialogu międzykulturowego, integracji europejskiej i praw człowieka.

Facebook
Twitter
LinkedIn

Archiwum

Skip to content