WŁADCA MUCH // M. Atman, A. Groszyńska, A. Jakimiak

PIERWSZA w Scenie Roboczej rezydencja teatralna tworzona z myślą o MŁODZIEŻY.

„Władca much” na motywach powieści Williama Goldinga to pierwsza w Scenie Roboczej rezydencja teatralna stworzona z myślą o młodzieży. Projekt jest tryptykiem przygotowanym przez trio: Mateusza Atmana, Anetę Groszyńską i Agnieszkę Jakimiak. To twórczy eksperyment, w którym istotny jest proces pracy, który jest zorientowany na jego uczestników. Kwestionuje on obowiązujące w teatrze hierarchie. W naszym „Władcy much” nie ma jednego autora, ani jednego reżysera – nasze funkcje zależą od procesu pracy, który będzie wynika z dynamiki grupy.

Poprzez wykorzystanie różnych form warsztatowych projekt doprowadzi do stworzenia spektaklu z udziałem chłopców w wieku od 10 do 14 roku życia, inspirowanego ”Władcą much”. Projekt bazuje na motywach alegorycznej powieści ukazującej mechanizmy władzy i hierarchii społecznej, ale też na możliwościach, przemyśleniach i doświadczeniach biorących udział w próbach chłopaków. To oni są bohaterami spektaklu. Nastolatkowie – już nie dzieci, ale jeszcze nie mężczyźni – wkroczą w świat, który sami będą współtworzyć. Jaki świat zbudują?

Opowiadanie Władca much zostało napisana na początku zimnej wojny, niecałą dekadę po końcu II Wojny Światowej. Paraboliczna powieść angielskiego pisarza, Williama Goldinga mówi o upadku kultury stworzonej przez człowieka, w alegoryczny sposób obrazuje pogrążanie się społeczności w barbarzyństwie. Książka opisuje grupę chłopców, ocalałych z katastrofy samolotu na rajskiej, bezludnej wyspie. Chłopcy próbują zorganizować własne rządy, co ostatecznie ma dla grupy katastrofalne konsekwencje. Dzieci, które mają szansę zbudować społeczność i zasady jego funkcjonowania od podstaw w praktyce kreują dystopijny świat oparty na regułach hierarchii i rywalizacji, władzy podporządkowującej sobie słabszych. adca much, powieść wydana w 1954 roku, weszła na stałe do kanonu najważniejszych powieści XX wieku.

„Powieść Goldinga czytano jako parabolę, swoisty model sytuacji społecznej, od którego nie da się uciec, sugerujący, że w grupie osobników płci męskiej zawsze dojdzie do walki o władzę i zawsze w tej walce pojawi się przemoc. Ale książkę tę, jak zauważyła przed premierą Agnieszka Jakimiak, można także czytać jako reportaż. Bardzo możliwe, że dzieci spuszczone ze smyczy rodzicielskich i społecznych norm zachowałyby się dokładnie jak w bohaterowie powieści Goldinga. A co by się stało, gdyby takich chłopaków wpuścić do teatru?” – Stanisław Godlewski, Czas Kultury

Pracując nad projektem, twórcy podkreślali nastawienie na współpracę z chłopcami. Brak ścisłego ograniczenia scenariuszem oraz luźne potraktowanie tekstu bazowego, jakim jest powieść Goldinga, nadały przedstawieniu szczerej, dziecięcej energii. Chłopcy nie wcielali się w role bohaterów książkowych, a fabuła i postaci powieści stawały się tu pretekstem do mówienia o sobie. Przedstawiały się własnymi imionami, mówiły o swoich zainteresowaniach, ukazywały podwaliny rodzących się światopoglądów. – Julia Niedziejko, kulturapoznan.pl


WŁADCA MUCH
M. Atman, A. Groszyńska, A. Jakimiak

Koncept: Mateusz Atman

Reżyseria: Mateusz Atman, Aneta Groszyńska, Agnieszka Jakimiak

Tekst: Kosma Tymek Kamiński, Julian Baranowski, Piotr Araszkiewicz, Jakub Grabowski, Jaś Bartosiak, Franek Gajtkowski, Bartek Werla, Nikodem Korzyniewski, Franek Brojeki Mateusz Atman, Aneta Groszyńska, Agnieszka Jakimiak,

Performens: Kosma Tymek Kamiński, Julian Baranowski, Piotr Araszkiewicz, Jakub Grabowski, Jaś Bartosiak, Franek Gajtkowski, Bartek Werla, Nikodem Korzyniewski, Franek Brojek

Produkcja: Centrum Rezydencji Teatralnej SCENA ROBOCZA

Premiera: 14 i 15 XII 2018


Twórcy_czynie

Mateusz Atman – pracuje jako reżyser, scenograf, autor video, a także dramaturg, autor tekstów i scenariuszy do spektakli teatralnych, choreograficznych, koncertów i sztuk z pogranicza instalacji i performensu. Pracował z takimi reżyserami jak: Wiktor Rubin, Oliver Frljić, Agnieszka Jakimiak. Jego prace pokazywane były na międzynarodowych festiwalach w Polsce, Chorwacji, Bułgarii i Niemczech.

Agnieszka Jakimiak – jest autorką scenariusza do spektaklu zespołu Dzieci Jarocina Dzieci Jarocina śpiewają Retrojutro, realizowanego w ramach programu “Wielkopolska: Rewolucje”.

Agnieszka Jakimiak jest reżyserką, dramatopisarką, dramaturżką i eseistką, absolwentką Międzywydziałowych Studiów Humanistycznych na Uniwersytecie Warszawskim. Ukończyła dramaturgię na Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie; recenzentka teatralna i filmowa, laureatka I miejsca w Konkursie o Nagrodę im. Krzysztofa Mętraka. Publikowała m.in. w „Res Publice”, „Dwutygodniku”, „Didaskaliach”, „Kinie”. Reżyserka spektaklu “Strach zżerać duszę” na podstawie scenariusza Rainera Wernera Fassbindera w Teatrze Powszechnym (2017).

Autorka opracowania dramaturgicznego i tekstów do spektakli w reżyserii Weroniki Szczawińskiej, m.in. Geniusz w golfie, Jak być kochaną, RE//MIX Zamkow: 2 albo 3 rzeczy, które o niej wiem. Była dramaturżką w spektaklu Krew na kocim gardle Rainera Wernera Fassbindera w reżyserii Anji Susy w Teatrze Polskim w Bydgoszczy. Współautorka interdyscyplinarnego projektu „Usland. Śladami Leonarda Z.”, prezentowanego w trakcie Kultursymposium w Weimarze i na Konfrontacjach Teatralnych w Lublinie i spektaklu Róża, realizowanego w poznańskiej Scenie Roboczej. Uczestniczka Forum Dramatopisarskiego przy Festiwalu Neue Stucke aus Europa w Wiesbaden. W sezonie 2014/2015 pracowała jako dramaturżka w Teatrze Polskim w Bydgoszczy.

Aneta Groszyńska – absolwentka Wydziału Reżyserii oraz Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej w Warszawie jak również Akademii Praktyk Teatralnych w Gardzienicach. Stypendystka Ministra Kultury w 2011 r.

Współpracowała z Iwanem Wyrypajewem jako asystentka reżysera (Taniec Delhi w Teatrze Narodowym w Warszawie). Uczestniczyła w wielu warsztatach i stażach, m.in. w Workcenter of Jerzy Grotowski and Thomas Richard w Pontederze oraz w Centrum Vasilieva w Moskwie.

Wyreżyserowała sztuki: Tape S. Belbera w Teatrze Nowym w Łodzi, Sex, drugs and rock and roll E. Bogosiana w Teatrze Powszechnym w Warszawie, Pamiętniki wałbrzyszan: Chodźcie, Zbudujemy Sobie Eine Stadt w Teatrze Dramatycznym w Wałbrzychu. Współpracuje z warszawskim Klubem Komediowym, gdzie zrealizowała dwa odcinki kabaretu literackiego Fabularny przewodnik po rzeczywistości wolnorynkowej. Inscenizowała również dzieła muzyczne: Pierrot Lunaire A. Shönberga na Uniwersytecie Muzycznym w Warszawie oraz La serva padrona G.B. Pergolessiego w Warszawskiej Operze Kameralnej. Zajmuje się pracą pedagogiczną prowadząc warsztaty pracy z ciałem i głosem.

Facebook
Twitter
LinkedIn

Archiwum

Skip to content