Odbyły się u nas dwa cykle warsztatów technik scenicznych pod okiem doświadczonych realizatorów dźwięku i światła! Warsztaty odbywały się w wybrane weekendy od marca do czerwca i składały się z trzygodzinnych bloków poświęconych osobno pracy realizatora dźwięku i światła.

Zajęcia zostały pomyślane tak, aby przygotować osoby uczestniczące od podstaw do samodzielnego prowadzenia spektakli i innych wydarzeń w teatrze. Możesz zatem wziąć udział w obu cyklach, ale istnieje także możliwość zapisania się tylko na jeden blok, np. związany z dźwiękiem lub wzięcia udziału w pojedynczym warsztacie.

Maksymalna liczba uczestników to 8 osób. O dostaniu się na warsztaty decydowała kolejność wpłat.

Warsztaty skierowane były do osób od 18 roku życia.

Harmonogram warsztatów

WEEKEND 1 DZIEŃ 1

29.03 | 10:00-13:00 | realizacja dźwięku

1. podstawowe zagadnienia z zakresu akustyki jako zagadnienia fizycznego;
2. historia urządzeń i omówienie, na czym aktualnie pracuje się z dźwiękiem w teatrze;
3. na czym polega praca dźwiękowca w teatrze i na co zwracać uwagę przygotowując i realizując dźwiękowo spektakl;
4. co to jest rider techniczny i dlaczego jest bardzo ważny.

29.03 | 15:00-18:00 | realizacja światła

1. podstawowe zagadnienia na temat prądu – teoria, prąd stały, prąd zmienny, bezpieczeństwo (z prądem, stroboskopy, drabina), rodzaje żarówek, dioda led, dimmery;
2. krótka historia protokołu DMX i co go poprzedzało, wady i zalety, rodzaje połączeń;
3. kanały 8 bitowe i 16 bitowe, czemu w teatrze jest to bardzo ważne (pozycje);
4. co to jest rider techniczny i dlaczego jest tak bardzo ważny.

WEEKEND 1 DZIEŃ 2

30.03 | 10:00-13:00 | realizacja dźwięku

1. eksperymenty z mikrofonami;
2. jak połączyć ze sobą mixer i głośniki;
3. różne zastosowania tych urządzeń;
4. podstawowe typy kabli.

30.03 | 15:00-18:00 | realizacja światła

1. rodzaje reflektorów żarowych, alternatywy ledowe, różnice między nimi, widmo światła widzialnego i niewidzialnego, CRI, głowy i urządzenia wieloelementowe;
2. nowinki i porównanie ze starszymi modelami – co kiedyś zachwycało, czemu teraz się od nich odchodzi i co jest planowane w przyszłości;
3. porównanie świateł teatralnych z filmowymi i “eventowymi”, gdzie zastosowania się pokrywają a gdzie rozjeżdżają.

WEEKEND 2 DZIEŃ 1

26.04 | 10:00-13:00 | realizacja dźwięku

1. szczegółowe omówienie urządzeń, którymi dysponujemy w teatrze, porównanie ich z technikami
estradowymi, ze świata filmu i próba ich połączenia;
2. trudności i zagwozdki w pracy realizatora dźwięku i sposoby ich rozwiązywania;
3. przygotowanie do pracy na przykładzie spektaklu „Spójrz na mnie”.

26.04 | 15:00-18:00 | realizacja światła

1. integracja scenografii;
2. w jaki sposób dobrze wykonana/przygotowana instalacja skraca czas montażu i jakich metod się do tego używa;
3. zaprezentowanie przykładów ze spektaklu “Nasza Racja” – dlaczego światła zostały zrealizowane w taki sposób, jak można byłoby je usprawnić i dlaczego.

WEEKEND 2 DZIEŃ 2

27.04 | 10:00-13:00 | realizacja dźwięku

1. porównanie i omówienie kilku riderów technicznych i stworzenie własnego;
2. omówienie, podpinanie i konfiguracja urządzeń multimedialnych;
3. omówienie połączeń niesymetrycznych i symetryzacja ich za pomocą DI BOXa.

27.04 | 15:00-18:00 | realizacja światła

1. dym i relacja z rekwizytem;
2. “motywy” i przyjęte standardy typu “noc”, przestawianie scenografii, teatr cieni, skojarzenie kolorów.

WEEKEND 3 DZIEŃ 1

17.05 | 10:00-13:00 | realizacja dźwięku

1. zapoznanie z mikrofonami bezprzewodowymi – typy mikrofonów bezprzewodowych, konfiguracja, dostrajanie, dobieranie właściwych typów do pracy;
2. oprogramowanie przy pracy w teatrze;
3. efekty dźwiękowe, ich rodzaje i zastosowanie w praktyce.

17.05 | 15:00-18:00 | realizacja światła

1. pozycjonowanie i bezpieczne wieszanie świateł, kiedy świeci się od tyłu, od boku i od przodu albo wszystkie naraz;
2. oświetlanie aktorów / muzyków i co można poradzić bez kompromisów w poziomie ich widoczności.

WEEKEND 3 DZIEŃ 2

18.05 | 10:00-13:00 | realizacja dźwięku

1. omówienie, co to są miksery cyfrowe, jak są zbudowane, jakie możliwości stwarza praca z nimi;
2. omówienie procesorów dynamicznych, ewualizacji i procesorów efektów w mikserze cyfrowym, porównanie tego z analogowymi rozwiązaniami.

18.05 | 15:00-18:00 | realizacja światła

1. ekrany i projekcje, co daje nam wideo, co nam zabiera, jak pozycjonować ekrany;
2. dla przykładu spektakl “Migotanie” Anny Nowickiej, reżyseria światła Aleksandr Prowaliński;
3. inne przykłady realizacji świateł, “Elizabeth Costello” reż. Aleksandra Bielewicz Teatr Polski w Szczecinie, “Arytmia” grupa Połowisko teatru Kana w Szczecinie, “Totentanz Circus “Fundacji Antygrawitacja” reż. Łukasz Kowalski jako widowisko plenerowe, (nasza) “Nasza Racja” w kontekście wychodzenia z sali (granie w Gdyni), “Sit Down Tragedy” teatru Kana w Szczecinie.

WEEKEND 4 DZIEŃ 1

07.06 | 10:00-13:00 | realizacja dźwięku

1. przygotowanie do próby spektaklu;
2. jak wygląda praca z aktorem, na co powinniśmy zwracać uwagę;
3. próba z aktorami i pozostałą techniką.

07.06 | 15:00-18:00 | realizacja światła

1. co to jest “cue” i dlaczego sprawia, że praca jako świetlik potrafi być trudna;
2. możliwości automatyki i spektakle typu “one click”, ich zalety i wady;
3. powtarzalność jako wiarygodność.

WEEKEND 4 DZIEŃ 2

08.06 | 10:00-13:00 | realizacja dźwięku

1. na czym polega realizacja spektaklu, omówienie problemów i rozwiązań;
2. przygotowanie pracy przed spektaklem;
3. realizacja świateł do próby generalnej spektaklu.

08.06 | 15:00-18:00 | realizacja światła

1. wyreżyserowanie świateł do dowolnego dramatu np. “Policji” Mrożka

Miejsce: Studio Scena Robocza, ul. Wroniecka 6

Dofinansowano ze środków budżetowych miasta Poznania #poznanwspiera

Co to? Na scenę wkradł się ekran? 6 czerwca odbył się  przegląd filmów krótkometrażowych, połączony z panelem dyskusyjnym. Celem było stworzenie przestrzeni wspólnej dla niezależnych twórców filmowych i amatorów filmu. Projekcje puścilismy w dwóch sekcjach, które były historiami fabularnymi, dokumentalnymi, ale też poeksperymentowały z formą. Jak wiadomo – małe jest piękne, a krótkie bywa intensywne.

ROZKŁAD JAZDY ▷

⟶ SEKCJA I: filmy fabularne/dokumentalne

▷ Śmiertelna pomyłka (13 min)
reżyseria: Dariusz Henka
zdjęcia: Marcin Kotowicz
montaż: Dariusz Henka
Śmierć przychodzi po młodego chłopaka. Okazuje się jednak, że jest to pomyłka.

 ▷ Minuty (22 min)
reżyseria: Piotr Szewczyk, Natalia Koktysz
zdjęcia i montaż: Piotr Szewczyk
„Minuty” to dokument skupiający się na istocie czasu w życiu prywatnym i zawodowym ratownika medycznego oraz pielęgniarki oddziałowej. Przedstawia trudne do pogodzenia z życiem rodzinnym zawody medyczne oraz to, jak ich skutki wzajemnie się przecinają, jednocześnie kontrastując ze zwykłą, spokojną codziennością miasta.

 ▷ Między półkami (15 min)
reżyseria: Sandra Ostaszewska, Zuzanna Nicgorska
Zdjęcia: Sandra Ostaszewska
To opowieść o miejscu, w którym można znaleźć wszystko – oprócz obojętności na przeszłość. To historia wielu pokoleń zgromadzonych w małej piwnicy centrum miasta.

PRZERWA ▷

⟶ SEKCJA II: filmy eksperymentalne

 ▷Blood and flowers (18 min)
reżyseria, zdjęcia, montaż: Sabina Gryczan
Pewnego dnia Dziewczyna zabija wszystkich w okół siebie i wyrusza w podróż z duchem swojego Psa.

 ▷ Duszno (12 min)
reżyseria i montaż: Adrianna Metryka
zdjęcia: Filip Strzelczyk
Matylda, szukając odosobnienia, osiedla się w chacie w środku lasu. Z biegiem czasu zaczyna odczuwać narastający dyskomfort, a przestrzeń wokół niej zdaje się przekształcać w odbicie jej własnych lęków i niepokojów. Duszność stopniowo przejmuje nad nią kontrolę, zamieniając rzeczywistość w labirynt wewnętrznych konfliktów.

 ▷ Panie profesorze (15 min)
reżyseria, montaż, animacja: Dominika Tkaczyk
Zauroczona Panem Profesorem Profesiurskim uczennica Panna Haczyk próbuje uratować go przed karą wypalenia stu papierosków, jednak niebieskie miasto próbuje jej w tym przeszkodzić.

KIEDY: 6 czerwca, godz. 19:00
GDZIE: Studio Scena Robocza (ul. Wroniecka 6)

Wydarzenie kuratorowane przez Sandrę Ostaszewską i Zuzę Nicgorską.

Dofinansowano ze środków budżetowych miasta Poznania #poznanwspiera

Laboratorium Praktyk Współtwórczych #10 – spotkanie z Justyną Makowską

Instytucje: jakie? z kim? dla kogo?

W ramach spotkań z cyklu Laboratorium Praktyk Współtwórczych przyglądamy się zapleczu działania instytucji kultury. Próbujemy wskazać najważniejsze problemy, jakie są spotykane „za kulisami” działalności kulturalnej, a następnie – wspólnie z osobami uczestniczącymi – znaleźć dla nich potencjalne rozwiązania.

Spotkanie #10 – Lokalna kultura = lokalne potrzeby?

Najbliższa nam kultura to ta, która dzieje się za rogiem – bez względu na to, czy podąża za globalnymi trendami, czy bardziej za wskazówkami swoich sąsiadów. I to właśnie przed takimi lokalnymi placówkami stoją dziś największe wyzwania! Jak funkcjonują instytucje kultury, dla których organizatorami są samorządy? Czy planowanie działań kulturalnych w poszczególnych miejscowościach może uwzględniać potrzeby społeczne i zainteresowanie publiczności? Czy da się zachęcić młode osoby do uczestnictwa w kulturze? Jaką rolę w kształtowaniu lokalnego krajobrazu kulturalnego odgrywają organizacje pozarządowe, na jakie wsparcie mogą liczyć i przed jakimi wyzwaniami stoją?

Justyna Makowska – dyrektorka Wydziału Kultury Urzędu Miasta Poznania; absolwentka filologii polskiej, doktora nauk humanistycznych; założycielka Stowarzyszenia Kulturownik.

Spotkanie poprowadził Miłosz Markiewicz – doktor nauk humanistycznych zatrudniony w Katedrze Teatru i Sztuki Mediów UAM, badacz przemocy strukturalnej w instytucjach kultury. Kurator cyklu Laboratorium Praktyk Współtwórczych w Scenie Roboczej.

Rozmowa była rejestrowana, niebawem zostanie opublikowana na naszym kanale na Spotify

Spotkanie było skierowane do osób pracujących w instytucjach, animujących i produkujących, a także dla wszystkich tych, których ciekawi przyszłość instytucji.

Autorem zdjęcia jest Grzegorz Dembiński

Autorką grafiki jest Kornelia Nowak

Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania #poznanwspiera

Spotkanie #009 – Czy potrzebujemy centralizacji kultury?

24 kwietnia mieliśmy okazję porozmawiać z Justyną Czarnotą-Misztal, dyrektorką Instytutu Teatralnego im. Z. Raszewskiego w Warszawie. Spotkanie dotyczyło przede wszystkim roli instytucji centralnych. Pytaliśmy: jakim rodzajem wsparcia mogą być – zarówno dla podmiotów publicznych, jak i niezależnych? Jaka jest ich rola? Czy ich funkcjonowanie może przełożyć się na rozwój publiczności związanej ze swoimi, lokalnymi, ośrodkami kultury? 

Istnieją instytucje kultury w mniejszych i większych ośrodkach – każda z nich spełnia nieco inną społeczną rolę, choć profilami działalności są do siebie zbliżone. Oprócz nich istnieją jednak również instytucje centralne, wyspecjalizowane w poszczególnych dziedzinach, w jakiś sposób nadrzędne wobec tych miejsc kulturalnych, z których korzystamy na co dzień. Warto nie tylko uświadomić sobie, że one istnieją, ale również zadać pytanie o to, dlaczego. 

Justyna Czarnota-Misztal – dyrektorka Instytutu Teatralnego im. Z. Raszewskiego w Warszawie, pedagożka teatru, trenerka i menadżerka kultury. Prowadziła warsztaty oraz projektowała materiały edukacyjne i rozwojowe dla wielu instytucji i organizacji kultury w całej Polsce. Głównym obszarem jej zainteresowań jest współczesny teatr dla dzieci, młodzieży i rodzin.

Spotkanie poprowadził Miłosz Markiewicz – doktor nauk humanistycznych zatrudniony w Katedrze Teatru i Sztuki Mediów UAM, badacz przemocy strukturalnej w instytucjach kultury. Kurator cyklu Laboratorium Praktyk Współtwórczych w Scenie Roboczej.

Autorką grafiki jest Wiktoria Szydłowska.

Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania #poznanwspiera

Spotkanie #008 – Społeczna kontrola nad instytucjami kultury

20 marca mieliśmy okazję gościć Alinę Czyżewską, specjalistkę w zakresie społecznej kontroli władzy, członkinię Sieci Obywatelskiej Watchdog Polska, która koordynowała Pogotowie Prawne Kultury Niepodległej. W Collegium Civitas prowadzi zajęcia z narzędzi obywatelskiego wpływu.

W zeszłym roku zastanawialiśmy się wspólnie, jakie wyzwania i problemy trawią kulturę od środka. W grudniu zadaliśmy pytania o to, jakich instytucji sobie życzymy – rozpocznijmy więc kolejną odsłonę naszego cyklu od rozmowy o tym, w jaki sposób pilnować, by instytucje kultury działały tak, jak powinny. Łatwo zapomnieć, że kultura „należy do nas”, bo nie zawsze znamy narzędzia, za pomocą których można się przyglądać jej funkcjonowaniu. A co gdybyśmy podjęli się za nie współodpowiedzialności? Gdybyśmy potrafili świadomie kontrolować instytucje i tym samym dopingować je w wychodzeniu z kryzysów? O tym, jak takie działania mogą wyglądać rozmawialiśmy z Aliną Czyżewską – społeczniczką, która ujawnia nieprawidłowości i nadużycia organów władzy publicznej, wspiera ujawnianie i zwalczanie przemocy w instytucjach publicznych, a przede wszystkim wygrywa w sądach z dyrektorami, premierami, marszałkami, ministrami czy prezydentkami.

Spotkanie poprowadził Miłosz Markiewicz – doktor nauk humanistycznych zatrudniony w Katedrze Teatru i Sztuki Mediów UAM, badacz przemocy strukturalnej w instytucjach kultury. Kurator cyklu Laboratorium Praktyk Współtwórczych w Scenie Roboczej. 

Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania #poznanwspiera