Facebook Instagram Youtube

Miesiąc: maj 2025

Kategorie
Aktualności

SMS, KTÓREGO NIE WYSŁAŁAŚ // podziel się anonimową wiadomością do matki lub córki

W centrum błękitnej grafiki widać zarys dymku, oznaczającego pisanie wiadomości. Powyżej znajduje się tytuł spektaklu, "Jest tylko jedna".

Wid. Jędrzej Guzik

Czy jest wiadomość, którą chciałabyś przekazać swojej mamie lub córce, ale coś Cię powstrzymuje? Zamiast wysłać SMS, za każdym razem czyścisz pole tekstowe? A może napisałaś już taką wiadomość, która z założenia miała nigdy nie trafić do adresatki? Czego ta wiadomość dotyczy? Co takiego chciałabyś przekazać swojej matce lub córce, co ostatecznie postanowiłaś zatrzymać dla siebie?

W ramach akcji towarzyszącej naszej nadchodzącej produkcji teatralnej, pt. „Jest tylko jedna”, której premiera już w czerwcu, zapraszamy Cię do podzielenia się SMS-em, który nigdy nie trafił do adresatki. Nadesłane przez Was wiadomości zadziałają jak listy w butelce. Anonimowe głosy pełne tęsknoty, żalu, miłości czy opisu tego, co właśnie robisz, staną się częścią wystawy towarzyszącej spektaklowi o relacjach, które bolą, ale wciąż są ważne.

Swoje zanonimizowane wiadomości możecie słać pod numer: 666 358 254

Jest to numer, który wykupiliśmy specjalnie na potrzeby tej akcji, a moderatorem nadesłanych przez Was głosów będzie zespół zaangażowany w premierę.

Nadchodząca produkcja Sceny Roboczej pt. „Jest tylko jedna” w reżyserii Pameli Leończyk z tekstem autorstwa Darii Sobik, będzie miała swoją premierę w czerwcu.

To pełne absurdu, grozy i niepozbawione humoru studium relacji, trzymającej się na resztkach sił komunikacji, między dorosłym dzieckiem a rodzicem. Wśród przemilczanych emocji, zazdrości, samotności i zawodu wyłania się obraz więzi niemożliwej – a jednak żywo pulsującej. Czy dbanie o własne granice… ma jakieś granice? Dlaczego córka staje się rodzicem własnej mamy? I w końcu, co zrobić z całą tą miłością, jeśli matka ją odrzuci?

Spektakl Sobik i Leończyk zostanie osadzony w niecodziennej aranżacji scenograficznej, kuratorowanej przez Aleksandrę Pietrzak, do której wykorzystane zostaną prace Anny Myszkowiak reprezentowanej przez Molski Gallery oraz nadesłane przez Was wiadomości. Za dnia spektakl przemieni się w wystawę, którą będzie można oglądać w poznańskiej Scenie Roboczej.

Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania #poznanwspiera

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego

Kategorie
Aktualności

SCENA KRÓTKOMETRAŻOWA // pokaz filmów krótkometrażowych

Postrzępiona, fragmentaryczna grafika w formie kolażu ze zdjęć informuje o wydarzeniu: Scenie Krótkometrażowej. Napisy umieszczone są na czarno-fioletowym tle.

Co to? Na scenę wkrada się ekran? Zapraszamy na przegląd filmów krótkometrażowych, połączony z panelem dyskusyjnym. Chcemy stworzyć przestrzeń wspólną dla niezależnych twórców filmowych i amatorów filmu. Projekcje puścimy w dwóch sekcjach, które będą mówić historiami fabularnymi, dokumentalnymi, ale też poeksperymentują. Chodźcie się przyjrzeć, jak wiadomo – małe jest piękne, a krótkie bywa intensywne.

ROZKŁAD JAZDY ▷

⟶ SEKCJA I: filmy fabularne/dokumentalne

▷ Śmiertelna pomyłka (13 min)
reżyseria: Dariusz Henka
zdjęcia: Marcin Kotowicz
montaż: Dariusz Henka
Śmierć przychodzi po młodego chłopaka. Okazuje się jednak, że jest to pomyłka.

 ▷ Minuty (22 min)
reżyseria: Piotr Szewczyk, Natalia Koktysz
zdjęcia i montaż: Piotr Szewczyk
„Minuty” to dokument skupiający się na istocie czasu w życiu prywatnym i zawodowym ratownika medycznego oraz pielęgniarki oddziałowej. Przedstawia trudne do pogodzenia z życiem rodzinnym zawody medyczne oraz to, jak ich skutki wzajemnie się przecinają, jednocześnie kontrastując ze zwykłą, spokojną codziennością miasta.

 ▷ Między półkami (15 min)
reżyseria: Sandra Ostaszewska, Zuzanna Nicgorska
Zdjęcia: Sandra Ostaszewska
To opowieść o miejscu, w którym można znaleźć wszystko – oprócz obojętności na przeszłość. To historia wielu pokoleń zgromadzonych w małej piwnicy centrum miasta.

PRZERWA ▷

⟶ SEKCJA II: filmy eksperymentalne

 ▷Blood and flowers (18 min)
reżyseria, zdjęcia, montaż: Sabina Gryczan
Pewnego dnia Dziewczyna zabija wszystkich w okół siebie i wyrusza w podróż z duchem swojego Psa.

 ▷ Duszno (12 min)
reżyseria i montaż: Adrianna Metryka
zdjęcia: Filip Strzelczyk
Matylda, szukając odosobnienia, osiedla się w chacie w środku lasu. Z biegiem czasu zaczyna odczuwać narastający dyskomfort, a przestrzeń wokół niej zdaje się przekształcać w odbicie jej własnych lęków i niepokojów. Duszność stopniowo przejmuje nad nią kontrolę, zamieniając rzeczywistość w labirynt wewnętrznych konfliktów.

 ▷ Panie profesorze (15 min)
reżyseria, montaż, animacja: Dominika Tkaczyk
Zauroczona Panem Profesorem Profesiurskim uczennica Panna Haczyk próbuje uratować go przed karą wypalenia stu papierosków, jednak niebieskie miasto próbuje jej w tym przeszkodzić.

KIEDY: 6 czerwca, godz. 19:00
GDZIE: Studio Scena Robocza (ul. Wroniecka 6)
BILETY: https://bit.ly/4mnB57O

Wydarzenie kuratorowane przez Sandrę Ostaszewską i Zuzę Nicgorską.

Dofinansowano ze środków budżetowych miasta Poznania #poznanwspiera

Kategorie
Aktualności

Laboratorium Praktyk Współtwórczych #10 spotkanie z Justyną Makowską

Na łososiową grafikę ozdobioną limonkowymi prostokątami naniesiono portret Justyny Makowskiej oraz czarne napisy z informacjami o tytule, dacie, godzinie i miejscu spotkania.
Na łososiową grafikę ozdobioną limonkowymi prostokątami naniesiono portret Justyny Makowskiej oraz czarne napisy z informacjami o tytule, dacie, godzinie i miejscu spotkania.

Laboratorium Praktyk Współtwórczych #10 – spotkanie z Justyną Makowską

 

Instytucje: jakie? z kim? dla kogo?

W ramach spotkań z cyklu Laboratorium Praktyk Współtwórczych przyglądamy się zapleczu działania instytucji kultury. Próbujemy wskazać najważniejsze problemy, jakie są spotykane „za kulisami” działalności kulturalnej, a następnie – wspólnie z osobami uczestniczącymi – znaleźć dla nich potencjalne rozwiązania.

Spotkanie #10 – Lokalna kultura = lokalne potrzeby?

Najbliższa nam kultura to ta, która dzieje się za rogiem – bez względu na to, czy podąża za globalnymi trendami, czy bardziej za wskazówkami swoich sąsiadów. I to właśnie przed takimi lokalnymi placówkami stoją dziś największe wyzwania! Jak funkcjonują instytucje kultury, dla których organizatorami są samorządy? Czy planowanie działań kulturalnych w poszczególnych miejscowościach może uwzględniać potrzeby społeczne i zainteresowanie publiczności? Czy da się zachęcić młode osoby do uczestnictwa w kulturze? Jaką rolę w kształtowaniu lokalnego krajobrazu kulturalnego odgrywają organizacje pozarządowe, na jakie wsparcie mogą liczyć i przed jakimi wyzwaniami stoją?

Justyna Makowska – dyrektorka Wydziału Kultury Urzędu Miasta Poznania; absolwentka filologii polskiej, doktora nauk humanistycznych; założycielka Stowarzyszenia Kulturownik.

Spotkanie poprowadzi Miłosz Markiewicz – doktor nauk humanistycznych zatrudniony w Katedrze Teatru i Sztuki Mediów UAM, badacz przemocy strukturalnej w instytucjach kultury. Kurator cyklu Laboratorium Praktyk Współtwórczych w Scenie Roboczej.

Spotkanie w języku polskim
Czas trwania: ok. 2 godziny
Rozmowa będzie rejestrowana, a następnie opublikowana na naszym kanale na Spotify

Dla kogo: dla osób pracujących w instytucjach, animujących i produkujących, a także dla wszystkich tych, których ciekawi przyszłość instytucji.

✧Gdzie: Studio Scena Robocza ul. Wroniecka 6
✧Kiedy: 5 czerwca w godzinach 18:00-20:00
✧Za ile: wydarzenie bezpłatne, obowiązują zapisy przez mail bilety@scenarobocza.pl

Autorem zdjęcia jest Grzegorz Dembiński

Autorką grafiki jest Kornelia Nowak

Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania #poznanwspiera

 
Kategorie
Projekty

Grande Donna Freiheit & Her Spiders from the Squat // SIKSA + jazda afterparty

Alex Freiheit razem z osobą z publiczności robią muzykę na żywo. Szeroka, wypukła soczewka i ostre światło fleszu obejmują publiczność na całej sali.
Alex Freiheit razem z osobą z publiczności robią muzykę na żywo. Szeroka, wypukła soczewka i ostre światło fleszu obejmują publiczność na całej sali.

Muzyczno-performerski duet SIKSA zaprezentował 9 maja w Scenie Roboczej swój materiał koncertowy: Grande Donna Freiheit & Her Spiders from the Squat.

Na rozwalonej nie przez nas mapie świata coraz mniej jest miejsc, w których można inspirować się wzajemnie swoją głupotą. Zamknięcia, wypowiedziane umowy najmu, podniesiony czynsz, małe kluby w tarapatach, a do tego brak ubezpieczenia i kasy na terapię.

By dobić resztki nikomu nie potrzebnego i niemożliwego do spieniężenia pojebaństwa, Grande Donna Freiheit została oskarżona o manipulacje oraz namawianie do robienia rzeczy niepotrzebnych, durnych, prymitywnych i naiwnych. Na jej mały choć wielki zespół Grande Donna Freiheit & Her Spiders from the Squat rzucony został cień delegalizacji i wyrzutów sumienia. Co robić w tej pieprzonej sytuacji? Może po prostu przypomnieć, że wszyscy w głębi serca jesteśmy pająkami i wystarczy tylko skrzyknąć zespół na nowo? No i oczywiście nagrać raz jeszcze kasetę, na której był on najokrutniej głupi, a przez to najbardziej rebel & together?

SIKSA’s „Grande Donna Freiheit & Her Spiders from the Squat” is the most insignificant and unnecessary story ever told.

– Forbes Magazine

Po koncercie byliśmy z kolektywem jazda na DJ-skim afterparty!

Autorką grafiki jest Wiktoria Szydłowska

Realizacja dźwięku – Maciej Frycz
Realizacja światła – Michał Kurasiński

Autor zdjęć: Piątaesencja

Dofinansowano ze środków budżetowych miasta Poznania #poznanwspiera

 
Na zdjęciu widać oboje członków duetu SIKSA w czarnych strojach na białym, pustym tle. Pełne sylwetki postaci widoczne są z półprofilu, w samym centrum fotografii.

SIKSA (słowo z języka jidysz, pot. pogard. młoda dziewczyna postrzegana jako wulgarna, niedoświadczona i niedojrzała) to feministyczny duet ułożony na głos, bas, tekst i ciała. Koncerty SIKSY łączą z sobą energię koncertu punkowego, poezji performatywnej czy tańca współczesnego a w interakcji z publicznością nabierają jedynych w swoim rodzaju walorów dramatycznych. W ograniczeniach instrumentarium i obecności scenicznej duet znajduję siłę, by stworzyć własną drogę.  Opiera się czasem o wspomnienia z dzieciństwa, innym razem o bajki i legendy, czy rzeczywistość przetworzoną przez nieskrępowane i niepohamowane spojrzenie SIKSY. W jej twórczości to co osobiste spotyka się z politycznym a to co niewypowiedziane z tym co wykrzyczane. SIKSA zagrała ponad 400 koncertów w całej Europie, Turcji oraz na Kaukazie od małych klubów i skłotów, przez galerie sztuki współczesnej aż po największe europejskie festiwale.

jazda to post-cringe kolektyw artystyczny z Poznania. Jego działania obejmują tworzenie oddolnych wydarzeń skupiających młode osoby queerowe oraz te, które są otwarte na nowe doświadczenia muzyczne, wyrzekając się dotychczas przyjętych norm i zasad. W jego skład wchodzą dwie osoby DJskie: @hoelass oraz @acheless, które poza podbijaniem największych klubów w Polsce, z przyjemnością odwiedzają mniejsze miejscowości, aby dzielić się miłością do dobrej muzy. Jedziemy z latin club, electro, ukg, speedhouse, dubstep, bassuwy, oklou, blog house, hyperpop, sroga vixa, deconstructed club.

Kategorie
Aktualności

Nowa Generacja 2025

Napis "Nowa Generacja" widać na szarym tle, ozdobionym pikselowymi, czarnymi elementami. Z prawej strony grafiki widoczna jest jaskrawożółta sylwetka z półprofilu, a wokół jej głowy cienkie, nieregularne promienie układają się w osobliwą aureolę.
Napis "Nowa Generacja" widać na szarym tle, ozdobionym pikselowymi, czarnymi elementami. Z prawej strony grafiki widoczna jest jaskrawożółta sylwetka z półprofilu, a wokół jej głowy cienkie, nieregularne promienie układają się w osobliwą aureolę.
Rusza 12. edycja open calla na rezydencję teatralną w Scenie Roboczej Nowa Generacja 2025 
▀▄▀▄▀▄ NOWA GENERACJA, CZYLI KTO? ▀▄▀▄▀▄

Zwracamy się do wszystkich młodych twórców i twórczyń, mających pomysł na to, jakim językiem powinna mówić scena. Jak widzicie dzisiaj teatr? Macie w szufladzie projekt takiego wydarzenia teatralnego, które chcecie zobaczyć?

Nowa Generacja to projekt realizowany od lat, dumnie wspierający świeże, intrygujące rozwiązania w teatrze – także te na pograniczu sztuk. Otwieramy drzwi osobom artystycznym, które wypatrują nowych perspektyw. Zeszłoroczny zwycięski zespół Wojciecha Rybickiego, Inês Filipe, João Carlosa Pinto i Miłosza Sadowskiego miał okazję zrealizować projekt „idontlikemetut(yo)u”, który jest eksperymentalnym głosem w sprawie wolności w tańcu, a więc także rozlicza się z represyjną hierarchicznością form klasycznych. Cieszymy się, że i w tym roku będziemy wspierać kolejne osoby w tym zamaszystym, następnym kroku w rozwoju artystycznym.

Temat i formę zgłaszanych projektów pozostawiamy w Waszych rękach.

▀▄▀▄▀▄ JAK WZIĄĆ UDZIAŁ? ▀▄▀▄▀▄

Warunkiem jest wiek – open call jest adresowany do osób pełnoletnich, urodzonych po 31 grudnia 1989 roku (w przypadku pracy zbiorowej co najmniej połowa zespołu musi spełniać powyższy warunek wiekowy).

Aplikację w formie wypełnionego formularza zgłoszeniowego należy nadesłać na adres: nowageneracja@scenarobocza.pl w tytule maila wpisując NOWA GENERACJA 2025.

▀▄▀▄▀▄ TERMINY ▀▄▀▄▀▄

Ostateczny termin nadsyłania prac: 6 czerwca 2025 do godz. 23:59

Ogłoszenie wyników: 30 czerwca 2025

W razie pytań lub wątpliwości, prosimy o kontakt przez mail nowageneracja@scenarobocza.pl

▀▄▀▄▀▄ CO DLA WYGRANYCH? ▀▄▀▄▀▄

Nagrodą w konkursie są:

  • środki na realizację premiery teatralnej w wysokości 20 000 zł brutto;
  • kompleksowa obsługa produkcyjna, techniczna, promocyjna, organizacyjna i merytoryczna zapewniona przez zespół Sceny Roboczej;
  • możliwość korzystania ze studia Sceny Roboczej i wyposażenia technicznego, będącego w dyspozycji Organizatora w trakcie rezydencji;
  • zakwaterowanie na czas rezydencji i pokazów premierowych;
  • dokumentacja fotograficzna, teaser spektaklu oraz techniczne nagranie z premiery do własnej dyspozycji;
  • możliwość kolejnych prezentacji zrealizowanej premiery w ramach repertuaru Sceny Roboczej na podstawie odrębnej umowy.

Grafika: Kornelia Nowak

Osoby biorące udział w open callu wypełniają jeden formularz zgłoszeniowy
w wybranym formacie (.doc lub odt).

ZAŁĄCZNIKI

FORMULARZ ZGŁOSZENIOWY (format .doc)
FORMULARZ ZGŁOSZENIOWY (format .odt)
REGULAMIN
WYPOSAŻENIE TECHNICZNE aktualizacja na dzień 29.05.2025 r.
Klauzula informacyjna o przetwarzaniu danych osobowych

Zgodnie z art. 13 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (RODO), informujemy, iż:

1. Administratorem Twoich danych osobowych jest Stowarzyszenie Scena Robocza z siedzibą w Poznaniu, ul. Wroniecka 6, kod pocztowy 61-763, adres e-mail: biuro@scenarobocza.pl, tel. 795 577 022

2. Przetwarzanie Twoich danych osobowych będzie się odbywać na podstawie art. RODO i Ustawy o Ochronie Danych Osobowych w celu wzięcia udziału w konkursie “Nowa Generacja”.

3. Twoje dane osobowe będą przechowywane do czasu zakończenia trwania projektu.

4. Posiadasz prawo dostępu do treści swoich danych osobowych, prawo do ich sprostowania, usunięcia, jak również prawo do ograniczenia ich przetwarzania/ prawo do cofnięcia zgody, prawo do przenoszenia danych, prawo do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania Twoich danych osobowych.

5. Przysługuje Tobie prawo wniesienia skargi do organu nadzorczego, jeśli Twoim zdaniem, przetwarzanie Twoich danych osobowych – narusza przepisy unijnego rozporządzenia RODO. Podanie przez Ciebie danych osobowych jest warunkiem uczestnictwa w konkursie.

Informujemy, iż Twoje dane osobowe nie będą przekazywane żadnym odbiorcom danych. Twoje dane osobowe nie będą przetwarzane w sposób zautomatyzowany i nie będą profilowane.

 

Konkurs jest realizowany w ramach projektu Społeczne Miejsce Kultury SCENA ROBOCZA dofinansowanego ze środków budżetowych Miasta Poznania #poznanwspiera

oraz 

w ramach zadania „Dom Produkcyjny SCENA ROBOCZA” dofinansowanego ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.

Kategorie
Aktualności Rezydencje

PREMIERA: JEST TYLKO JEDNA / Daria Sobik, Pamela Leończyk

Grafika przedstawia plakat do spektaklu “Jest tylko jedna”. W centralnym miejscu na tle, będącym niebiesko-błękitnym gradientem, znajduje się pole w kształcie kobiecej głowy. Widać na nim szarą, ziarnistą szachownicę, zwężającą się ku środkowi plakatu. Hipnotyzujące, niebiesko-białe oczy postaci przypominają na tle wzoru iluzję optyczną. Uproszczone, owalne usta kobiety wypełnia różowo-czerwony gradient. Wokół kształtu głowy znajdują się informacje o spektaklu: tytuł i nazwiska twórców.
Grafika przedstawia plakat do spektaklu “Jest tylko jedna”. W centralnym miejscu na tle, będącym niebiesko-błękitnym gradientem, znajduje się pole w kształcie kobiecej głowy. Widać na nim szarą, ziarnistą szachownicę, zwężającą się ku środkowi plakatu. Hipnotyzujące, niebiesko-białe oczy postaci przypominają na tle wzoru iluzję optyczną. Uproszczone, owalne usta kobiety wypełnia różowo-czerwony gradient. Wokół kształtu głowy znajdują się informacje o spektaklu: tytuł i nazwiska twórców.

Nie poruszaj tematu, jeśli nie musisz. Pomiń, przemilcz, odsuń się. Nie odbieraj, zablokuj kontakt, odłóż na chwilę, na potem, na zapomnianą półkę.

Czy bierność może być strategią buntu, a wycofanie z relacji nokautem bez litości wymierzonym w drugą stronę? Co jeśli zawieszenie dotyczy więzi córki z matką? Przecież matka jest tylko jedna. 

Jest tylko jedna to pełne absurdu, grozy i niepozbawione humoru studium relacji, trzymającej się na resztkach sił komunikacji, między dorosłym dzieckiem a rodzicem. Wśród przemilczanych emocji, zazdrości, samotności i zawodu wyłania się obraz więzi niemożliwej – a jednak żywo pulsującej. Czy dbanie o własne granice… ma jakieś granice? Dlaczego córka staje się rodzicem własnej mamy? I w końcu, co zrobić z całą tą miłością, jeśli matka ją odrzuci?

Spektakl w reżyserii Pameli Leończyk z tekstem autorstwa Darii Sobik osadzony zostanie w niecodziennej aranżacji scenograficznej, kuratorowanej przez Aleksandrę Pietrzak, do której wykorzystane zostaną prace Anny Myszkowiak reprezentowanej przez Molski Gallery. Artystka w swojej twórczości ożywia doświadczenie cielesności i bliskości, pozwalając na wyobrażenie sobie cudzych przeżyć i wyprowadzenie nas poza granice własnych doświadczeń. Za dnia spektakl przemieni się w wystawę, którą będzie można oglądać w dniach 25–29 czerwca w poznańskiej Scenie Roboczej.

„Wydaje mi się, że piszę o matce po to, żebym z kolei teraz to ja ją wydała na świat" - pisze noblistka Annie Ernaux w jednej ze swoich mikropowieści. Te słowa stały się dla mnie inspiracją do podjęcia się napisania autobiograficznego dramatu o zerwanej więzi z matką. Co ona teraz robi? Czy żyje? Co jadła na obiad? - to pytania, które ze względu na zerwaną niegdyś bliską relację, pozostaną bez odpowiedzi, jednak pojawiają się niemal każdego dnia. Tak samo jak ambiwalentne odczucia od wstrętu do tęsknoty, od poczucia odrzucenia przez bezwarunkową miłość do autodestrukcyjnego gniewu. Dramat "Jest tylko jedna" to projekt, który poprzez próbę zrozumienia, da możliwość odnalezienia się innym kobietom, które znalazły w zawieszeniu relacji z matką jedyny sposób na życie bez lęku, w spokoju i w zgodzie ze sobą.

Daria Sobik

 

Reżyseria: Pamela Leończyk
Tekst i dramaturgia: Daria Sobik
Wykonanie: Monika Roszko, Halina Chmielarz
Instalacja: Anna Myszkowiak
Kuratorowanie scenografii: Aleksandra Pietrzak
Muzyka: Magdalena Sowul
Realizacja dźwięku: Maciej Frycz
Realizacja światła: Michał Kurasiński
Produkcja wykonawcza: Wiktoria Studnicka
Promocja i komunikacja: Aleksandra Puk, Michalina Cendrowska
Identyfikacja wizualna: Kornelia Nowak
Teaser: Jędrzej Guzik
Produkcja: Scena Robocza

Premiera: 24, 25, 26 czerwca 2025

BIO:

Pamela Leończyk – reżyserka, autorka instalacji artystycznych, pedagożka teatru i koordynatorka dostępności. Ukończyła reżyserię teatralną na Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie, jest także absolwentką wiedzy o teatrze oraz performatyki przedstawień na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie i członkinią Zarządu Gildii Polskich Reżyserek i Reżyserów Teatralnych. Współpracuje ze Stowarzyszeniem Pedagogów Teatru oraz z Fundacją Inicjatyw Społeczno-Ekonomicznych. Stypendystka Laboratorium Nowego Teatru organizowanego przez Teatr Nowy Proxima w Krakowie, laureatka programu „New Stage” organizowanego przez Instytut Adama Mickiewicza, międzynarodowego konkursu na realizację instalacji artystycznej Animatus oraz stypendiów artystycznych Prezydenta Miasta Suwałki, Miasta Krakowa na rok 2020 oraz m.st. Warszawy na rok 2021.

Jej prace teatralne pokazywane były podczas festiwalu FIST w Belgradzie, spektakl Nocni pływacy zdobył główną nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu Teatru i Sztuki Awangardowej „Pestka”, spektakl ciało proces otrzymał Grand Prix na Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Niezależnych OFTeN, a spektakl work in progress na podstawie Zimowej opowieści zdobył nagrodę Nowego Yoricka podczas 27. Festiwalu Szekspirowskiego w Gdańsku.

Współpracowała między innymi z Teatrem Powszechnym w Warszawie, Tasca Teatro w Turynie, Teatrem im. W. Horzycy w Toruniu, Teatrem 21, Teatrem Nowym Proxima w Krakowie, z Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia” w Gdańsku oraz z Bałtycką Galerią Sztuki Współczesnej w Słupsku.

Daria Sobik – dramaturżka, dramatopisarka. Absolwentka wiedzy o teatrze na Uniwersytecie Jagiellońskim i kulturoznawstawa na Uniwersytecie Śląskim. Finalistka m.in. Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej, Sceny Nowej Dramaturgii w Teatrze im. W. Siemaszkowej w Rzeszowie, konkursu Młod(sz)a Polska w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie („Z jednej tkaniny” wraz z Mariuszem Gołoszem), półfinalistka konkursu dramaturgicznego w TR Warszawa „Nigdy nie będziesz szła sama”. Laureatka (wraz z Pamelą Leończyk) Nowego Yoricka w ramach 27. Festiwalu Szekspirowskiego. Jako dramaturżka i autorka tekstów pracowała przy spektaklach m.in. w Teatrze Powszechnym w Warszawie, Teatrze Studio w Warszawie, Teatrze Nowym im. K. Dejmka w Łodzi, Teatrze Polskim w Bydgoszczy, Teatrze Zagłębia w Sosnowcu, Teatrze im. A. Mickiewicza w Częstochowie i New National Theatre w Tokio. Jej sztuki publikował miesięcznik Dialog i Notatnik Teatralny.

Monika Roszko – absolwentka Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie. Aktorka filmowa i teatralna. Od 2016 roku związana z zespołem Teatru Polskiego w Poznaniu. Znana m.in. z takich spektakli, jak K. (reż. M. Strzępka), Trojanki (reż. K. Michalak), Odys (reż. E. Marciniak), Wielki Fryderyk (reż. J. Klata), O mężnym Pietrku i sierotce Marysi. Bajka dla dorosłych (reż. W. Rubin), 28 dni (reż. K. Siwińska), Nana (reż. M. Pęcikiewicz), Cudzoziemka (reż. K. Minkowska), Śmierć Jana Pawła II (reż. J. Skrzywanek), Kolorowe sny (reż. Sz. Adamczak i W. Rodak), Taśmy rodzinne (reż. P. Pacześniak) oraz Haga (reż. S. Denisowa). Na dużym ekranie Monika Roszko zadebiutowała w 2016 roku w filmie Wołyń w reżyserii Wojciecha Smarzowskiego. W 2018 roku została wyróżniona przez Jacka Sieradzkiego w 26. edycji „Subiektywnego spisu aktorów teatralnych”. W 2021 roku znalazła się na liście artystów zgłoszonych do Medali Młodej Sztuki, plebiscytu organizowanego przez redakcję „Głosu Wielkopolskiego”.

Halina Chmielarz – absolwentka Wydziału Aktorskiego PWSFTviT w Łodzi, pracowała w wielu teatrach instytucjonalnych, m. in. w Teatrze Powszechnym w Łodzi, Teatrze Polskim w Poznaniu, Teatrze Rozmaitości w Warszawie czy Teatrze Miejskim w Lesznie. Współpracowała także z teatrami eksperymentalnymi, m. in. Z Teatrem Trust z Delhi czy z Teatrem 8 Dnia z Poznania, z którym wystawiała wiele spektakli pokazywanych na festiwalach teatralnych Ameryki Łacińskiej, Europy i Azji.

Tworzyła wiele własnych projektów interdyscyplinarnych i tanecznych, m. in. „Feminas del Mundo” z Lolą Lince w Meksyku, z którego spektakle prezentowane były na XXXI MFT „Cervantino” w Guanajuato w Meksyku oraz  na MFT „Malta’’ w Poznaniu. Od tego momentu swoją pasję muzyczną i fascynację kulturą latynoamerykańską realizowała w ramach koncertów i spektakli muzycznych. Kształciła się tanecznie, biorąc udział w kolejnych edycjach Alternatywnej Akademii tańca. Podejmuje się różnorodnych współprac, uczestniczyła np. w projekcie „Trzy krawędzie piękna” w Chile, badając polskie i chilijskie postrzeganie standardów piękna. Od 2018 roku rozpoczęła drogę freelancerki, grając także w popularnych serialach TV i filmach. Równocześnie kontynuuje szkolenia aktorskie takie jak trening w technice Meisnera czy szkolenie w technice Ivany Chubbuck.

Magdalena Sowul – kompozytorka, producentka muzyczna, multiinstrumentalistka i wokalistka. Absolwentka Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku w klasie klarnetu prof. Bogdana Ocieszaka oraz podyplomowych Gender Studies IBL Polskiej Akademii Nauk. Członkini Stowarzyszenia Pedagogów Teatru oraz Stowarzyszenia Polskich Kompozytorów Audiowizualnych „SPACe”. Występuje solowo jako Panilas, jej debiutancki album „Gynoelectro” ukazał się we wrześniu 2022 roku nakładem Mystic Production. Liderka zespołu Ugla, członkini kwartetu jazzowego Helicopets.  Komponuje muzykę do spektakli teatralnych, słuchowisk i filmów. Beneficjentka stypendium artystycznego m. st. Warszawy na rok 2023.

Anna Myszkowiak – pochodząca z Biłograja rzeźbiarka tworząca obiekty i instalacje. Studentka ostatniego roku Wydziału Rzeźby na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu, absolwentka PLSP w Lublinie (specjalność snycerstwo). Laureatka Grand Prix w 16. Jesiennym Salonie Sztuki LOOSTROO (2024), stypendystka MKiDN za osiągnięcia artystyczne (2025; 2019). Jej prace odnoszą się do szeroko rozumianego bycia w ciele, problematyki dyskomfortu i zachwytu. Używa zarówno klasycznych materiałów rzeźbiarskich takich jak drewno czy metal jak i przedmiotów codziennego użytku – koce, prześcieradła, papier do pieczenia, znalezione na ulicy przedmioty. W spektaklu „Jest tylko jedna” prace artystki stanowią rzeźbiarską scenografię teatralną.

Aleksandra Pietrzak – kuratorka, historyczka i krytyczka sztuki, adiunktka w Muzeum Narodowym w Poznaniu. Absolwentka Historii Sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim, Sztuki Współczesnej na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie oraz Podyplomowych Studiów Muzealniczych na Uniwersytecie Warszawskim. Jest autorką popularnonaukowego cyklu „Lekcja muzealna” dla dwutygodnika internetowego „Czas Kultury”, a także tekstów dla portali „Rynek i Sztuka” oraz „Restart”. Przy spektaklu „Jest tylko jedna” pełni rolę kuratorki scenografii. 

Dofinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania #poznanwspiera

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego

Scena Robocza logo
Facebook Instagram Youtube

Adres biura:

ul. Wroniecka 6
61-763 Poznań

+48 795 577 022

Prosimy dzwonić od poniedziałku do piątku w godzinach 11.00 – 15.00 lub w weekendy na dwie godziny przed wydarzeniem.

Kontakt e-mail

biuro@scenarobocza.pl 
bilety@scenarobocza.pl 

Bilety kupisz na bilety24.pl

Społeczne Miejsce Kultury SCENA ROBOCZA

Dofinansowano ze środków budżetowych miasta Poznania:

Poznań logo

#poznanwspiera

Copyright by: Scena Robocza 2023

Wykonanie: css-create.pl

Skip to content